Þú ert gestur númer   Gestabók Okkur þykjir vænt um ef þið skrifið í gestabókina og segið ykkar álit á efni síðunnar.

Ljóð ort af Jónu Rúnu Kvaran Flökkuljóð     Nr. 1 Við lifum að eilífu Í einlægri von og vissu vil ég senda þér óð. Í dauða lifum við eilíf í faðmi föðurelsku í trú. Hvert spor er sönnun um líf og svar úr óþekktum gátum. Sérhver sál er ofin þrá og getu sem nú sefur svefni löngum. Hvert andartak er löngun og þrá um ferð til föðurhúsa. Þar sem englar opna dyr og umvefja í gleðióði. Í undrun nú finnur frelsi hrífst af návist trega. Hvert spor í sorg er sárt en sigur í föðurríki. Sept. 2009 Nr. 2 Tupac Týr Fallegur, einlægur og opinn og ofinn barnslegri trú. Horfir bjartur og hlýr í von á hönd sem gefur ást og yl. Hvert andartak er sem lítið ljós sem lýsir upp allt í ljóma. Hnn gefur hamingju og gleði hissa á öllu sem örvar. Í honum er birta ofursæl sem aðeins nær til vina. Augum geisla björt sem bál og biðja um vissuneista. Hver veit hvert framtíð liggur og hvert hans spor fara. Augun vísa á vilja og styrk á veg sem örvar og bætir. Sept. 2009 Nr. 3 Ástin Ástin fær líf í lofgjörð lauguð fegurð og rósarilm Í lotning lofa og bið i trú að líti undrið brosandi við. Hvert spor er sigur vonaróðs sem elskan færir þeim. Ef við horfum ástfangin til himins í ósk og sólaryl. Hvar sem elskan er og hrífur hagsæld rís og höft dofna. Þegar unaður umlykur heitur efinn hverfur og vonin rís. Í hita andataksins er óður og ylrík vonarglóð ástar. Að þiggja er eldskírn vissu ef gleðin er ofin þrá. Sept. 2009 Nr. 4 Gleðióður Í gleðinni eru tónar hlýjuóðs og andartak sem örvar. Í hverju spori er hamingjuþel sem hvetur og þrána vekur. Án kátínu verður ofurkalt og hvergi yl að fá. Það er vissuvon í vinarþeli sem vegferð hrífur. Hver undraóður umofinn sigri ýtir undir birtuglöð. Öll vonardeyfð vikur í gleðióð og vonir fylla hjartað. Í gleðitómer gjöf sem gleður og gefur sólarhlýju. Hver þraut er eldskírn sem þrúgar því gleðihljómur ómar. Sept. 2009 Nr. 5 Ósk í trú Í þögn ég þakka ákaft þreytt á angri og ótta. Hjá þér finn ást og hlýju Himnafaðir trúr í von. Hvert spor verður sigursælt ef sný mér af afli að þér. Þú gefur grið örmagna og lúnum Gjafari alls sem lifir hér. Í þér ást og lífandi yljar er elska sem alder dvín. Þú ert ljósið og líknin hlýja loginn sem aldrei fer. Hver von í trú tryggir afl trausts sem örvar allt. Ó, Faðir gefðu von og vissu og vefðu mér að þér. Sept. 2009 Nr. 6 Að elska Að elska er unaður ástarþels og opnar flestar funagáttir. Hún örvar, gleður og umvefur alla sem þrá og óska yls. Hver snerting er dýrmæt dýrð sem dvelur í opnu hjarta. Að njóta sem unaðslindar Guðs af ljúfum ástaróm tóna. Að færa öðrum unaðssól yls er undur sem aldrei dvín. Allt í heimi ástar er dýrð umvafin ljómandi stjörnum. Það eru augnablikin sem örva og ástarlogi kviknar. Hver sál sem elskar er rík af sigurtrú sem vex í funa. Sept. 2009 Nr. 7 Vissa Hvað er geta? Hvað er von? Hver fer ögurstundin? Birtan er fjarri, ekkert ljós, ætíð deyfð í hjarta. Að vera í sorg og finna frið er ferð sem reynist erfið. En lausn er þreytan og líknarþrá lofsöngur án myrkurs. Gleðin er altækt getumál og gjöf sem yljar blítt. Að brosa er bjartur birtuóður sem bætir vonar- og sorgartón. Ef í alúð er hrósað og örvað hefur sorgin engann grið. Það er milt og máttugt afl ef mjúklega hörfa tár. Sept. 2009 Nr. 8 Þrá Í von og þökk til þín þýða elskan mín Af afli ég elska heitt ástin ofurblíða. Hvert spor er helgað þér og hvergi er líf án þín. Þú veist um verkin mín vefur mér að þér. Ef sólin skín og heillar hlý sigur er í hjarta mér. Þú gefur, eflir og elskar heitt og átt allt í hjarta mér. Þú ert allt er óska ég og eilífa þrá ég ætla þér. Hvar er líf án ástaróms og afls sem elsku örvar? Sept. 2009 Nr. 9 Á ferð Ljós kveikir kraftaþel kallar á vonarneista. Ef við óskum en eflumst samt orðin vantar tilgang. Að hvetja og örva af ástúð opnar lokaðar dyr. Val er frjálst og fer um sál á ferð um óskalendur. Ef horft er til baka með hryggðartón hvetur það oft til dáða. Þegar farið er um fjarlæg stræti er gæfan á næsta leyti. Að finna frið fer öllum vel í afli sem engin skilur. Hver gæfuspor er gefur grið gefur von í neyð. Sept. 2009 Nr. 10 Trú í von Í trú og vissu vona ég og vil að eilífð vakni. Það er Guð sem gefur ástarorð og gleðin í bænarhjarta. Að trúa tilveru óvissuóskar í tíma efans er afl. Við finnum í eilífðarörmum ró opnum til að hrífa. Hvert spor í trú er ofið eldi og unaði sem yljar. Í honum finnur hlýju og von og hamingju gleðitóna. Viljinn vex í trú á Drottinn og vonir efla innri ró. Það er happ að treysta honum og hljóta loksins frið. Sept. 2009 Nr. 11 Kveðja Frjáls ert nú á friðarströnd og farin jarðarklæðin. Hvert þitt spor var vissuljós á vegferð hafðir tilgang. Allt er kalt og kyrrðin hljóð kveður í trúarvissu. Að sakna sárt er tengt vafa og sálin tregar sárt. Að finna söknuð og sorgarþel er sorg mædd kvöl og pína. Þú komst og kveiktir sigurljós og kveðjan er því svona. Að gefa öðrum yl og grið í góðri trú er styrkur. Af samúðarskyni hvattir nýr sigur eilífðar er þinn. Að vona og þrá í vissuvilja verður allt að gleði. Ef hrifin horfir í birtuyl hagsæld örvar þjáða. Sept. 2009 Nr. 12 Vaxtarkraftur Ofin kærleik og krafti styrks komin til að gefa. Hver neisti yls er afl í nauð og nálæg gefur góða. Vonir miklar fá líf og lausn ef loforð óska rætast. Sorgin sár í myrkrið hverfur og sagan verður önnur. Í raunastyrk býr vaxtarkraftur sem rekur illt á braut. Neyðin er nálæg gleðiómi ef nótan er spiluð rétt. Gleðifróin er sæikarflóð sigra sterk sem stjörnublik. Að eiga trú, von og tilgang er töfraljós sem skín. Sept. 2009 Nr. 13 Ástin Ástin örvar og óskir hvetur ofin unaðsþrá. Af elsku vex gleðiómur og umvefur án orða. Að gefa og vona í ástarloga er auður sem aldrei dvín. Ef þráin er sterk er gjöfin stór og strýkur létt um vanga. Í gleðistyrk eflist elskan og efinn hverfur á bug. Á leynistað léttist lundin og loforð öll um stund. Ótöluð orð svífa un hugann og efinn leynist þar. Án orða er ekkert sem örvar en ástin breytir því. Sept. 2009-11-18 Nr. 14 Gleðin gefur Gleðin er gjafasól sem hrífur og góð grípur þreytta. Að finna og skynja ástarþel er upphaf án krafna. Kátína er kall til vondapra og kveður orð til þurfandi. Það er hlýja sem örvar alla og upphefur þá sem vona. Gleðin færir glóðartón sem gefur þrá í hjörtu. Njóttu þess sem frelsið færir og fáðu að launum grið. Fátt gleður meira en framtíð sem flytur fjöll og kletta. Að njóta gleðisöngva er gjöf sem gefur allt sem þarf. Sept.2009 Nr. 15 Að vaxa þrá Að vaxa í von og kyrrðarþrá er vilji ofinn ósk. Í sólarljósi af sigurgleði sjást vonir og fá líf. Birtan sólslegin boðar líf og bros í vondeyfð gefur. Hvert lítið spor á lífsins vegi er lán á kyrrðarslóðum. Það er eins og allt sé ofurflatt ef óvissa tekur hús. Að horfa í ljósið logaslegið er líkn sem þrána örvar. Að gefa og þiggja er þarfavissa og þakkarstyrkur gjafa. Hvert spor í sólarflæði sest og sigrar allt. Sept. 2009 Nr. 16 Elska Elskuþrá gefur engann grið og eflir þrek í góðu. Ef unað er vaknar vonarósk og vefur sig um hjartað. Ef finnur frið og trú svarar sálin og sigur hvetur áfram. Ef lánið og lofið er vissuofið leikur bál um andann. Það er gott að unna og gefa yl góðum vin í raun. Sælulof er svar sem hrífur og sigrar allt og lofar. Allt sem er elskuofið hvetur og eflir rósarloga. Ekkert er vonlaust sem virkar vel og verst ef enginn veit. 29.sept. 2009 Nr. 17 Óskalind Að vona og þrá vissuvilja vekur upp vaxtarósk. Ástin er gjöf gefin af þörf gæfusöm ef unað er. Í eldsbirtu er ljós sem logar og ljúflega kveikir bál. Hvert spor í ljósi lifir ef sæluvissan logar. Hvert líf verður hugljúft ef hugsað í orðum. Sálin vonar og vill heyra vilja í óskaorðum. Að trúa á elsku birtuauðs eflir flest sem lifir. Án undra óskalindar er ekkert óður lífs. Sept. 2009 Nr. 18 Léttir Við þráum frið og fegin vildum fúslega taka við. Að ylja öðrum er líknarómur ofinn tónarómi. Skjól er næmi og vonin val í vissu stjörnuofin. Sólsleginn sigur gefur líf skín í óskabirtu. Lán er ljúfur undraóður og léttur gefur líf. Allt hvetur hugarró og hlý vissan gefur. Hver er gæfulega góðfús sem grefur allt liðið? Í létti logagylltum sest lánið kemur fram. Okt. 2009 Nr. 19 Gleðióður Elskuþrá undur kveikir og eflir og örvar andann. Ef trúað er og treyst í gleði töfrar græða allt. Hlýja er kraftur kærleiksþýður sem kalla vor yls. Í vinarþeli og viskuglóð vefur örmum glaður. Sannleiksbirta gleði gefur og gætir alls sem hvetur. Ef gefið er í griðarsól gagntekinn þiggur. Gleðióður í góðleik græðir gömul sár. Ef það er af birtu og festu þrúgar ekkert meir. Okt. 2009 Nr. 20 Hvatning Að finna að frjálslega er ofið fer sem von um veika. Það léttir lífið miður sterka ef lán hvílir þreytta. Í frelsi að leita góðra leiða er ljós á sorgarvegi. Í myrkri sárin sárt hvíla og sársaukinn sem bíður. Vonin er trúartákn tryggðar og tíminn opnar leið. Að finna frið í vonarvissu er frelsi opinna arma. Ef við látum ljós bál lýsa og líknum öðrum í verki. Verður allt falt vonar vafið líknarfuna. Okt. 2009 Nr. 21 Að vona og þrá Í logasleginni raunagetu eru rústir lævi blendnar. Hver sál sem þráir þarfaeld þverkallast við tárin. Ótrúleg en erfið oft er angist táratengd. Að trega og finna frelsishljóð er friður öllu æðri. Hver sál sem óskar sigurþels er sólofinn andi. Að þrá birtuvon þreyttum þarfakostur ofurgóður. Að vilja og vona heitt og vissu fá í hjartað. Er líknarljós lærdómsríkt lánað um tíma. Okt.2009 Nr. 22 Frelsun nútíðar Í ilm þess farna er angan upphafin í fjarlægð. Óskir sem lofa það liðna og gengna fá líf í nútíð bjartri. Að þrá og sjá í framtíð styrk er sýn sem gefur von. Allt fargengilegt fortíðartengt er frelsisgjöf án kvaða. Það er löngun fyrirgefningar sem líknar og léttir þrautaþel. Án fortíðar er engin framtíð sem frelsast í nútíð. Að trúa framtíð bjart er blessun sem bætir liðinn tíma. Þegar leitað er um langan veg lifnar von í hjarta. Okt.2009 Nr. 23 Hugarþel hugdirfsku Án hugrekkis er fátt hvetjandi og hugurinn tómur án orða. Allt sem er falt og fáum gefið er ferðalag um tíma. Að örva og finna friðarhljóm fer sem eldur um sálina. Ef allt er án tækifæra og trúar tómt t aflið sem hvetur. Viss örvun er hvati hugarþels sem hvetur sól í hjarta. Hudirfska er hamingjuafl og hvetjandi viska á hugann. Að lofa vissu vonar er happ sem vekur þrá hugans. Ef vakinn er þörf vonarinnar er vinarþel óskin. Okt.2009 Nr. 24 Að þrá Ef unaður hugfanginn hrífur fer hugarþel í spurn. Í unaðsátökum öflugum í yl er undraóður kyrrðar. Allt er bjart og hrifning altæk og undurgóðar kenndir. Hver fær skilað frelsisóm fínofinnar elsku. Að elska gefur gleðiþel goðs sem örvar hlýtt. Unaðsrós falla allt um kring og efla ástir í hjarta. Hver óskaóður er unaðsgjöf sem er ofinn öllu í anda. Ef gefin er elskusýn af afli þá undraþrá fær líf. Okt.2009 Nr. 25 Bæn Í föðurnum finnur allt sem þarf frelsi, vonarósk og styrk. Himnastjörnur lýsa leið i ljóshafi hvetja. Alvaldur dvelur hlýr hjá hverju óskabarni. Ef allt þrýtur og þögnin skelfir þýðlega Faðirinn yljar. Drottinn gefur hollar gjafir og góðverk metur mikils. Gæfuarmur ofinn elsku altækur frelsar og sefar. Í Guði finnur frelsistóna og fögnuð ofan ljósa. Án Gjafarans helgu handar finnur hugurinn engann frið. Okt.2009 Nr. 26 Tryggð Tryggðin er haf láns og léttis ljúf sem eldsylur. Hvert spor er lofuð sigurvon og styrkur se heillar allt. Ef vonleysi er nærri og vafi vakir engin þörf. Allir þrá að ekkert sé tapað og óska eflir svörun. Þegar horft er til hafsins tíma hverfur fátt sjónum. Að vilja og þrá vissuvon er vonhyggja sem hrífur. Tryggðartóm í tímasól tjáir flest sem þarf. Það er bálfín blessun og hlý sem bætir tryggðarhjóm. Okt.2009 Nr. 27 Væntingar Von er löngun lituð af þrá og lofuð í leit að óskum. Uppskrýdd og innofin áhrifavaldur þarfa. Þrá og von leitar að visku veittri af útvöldum. Gæfugjöfum og góðhug gefnum af umhyggju. Væntingar og vermdaróskir eru vegsamaðar af þrá. Gjafir andas eru gleðiöfl gulllituð af vonum. Óskavilji er umgetinn ylur og ljóseldur. Hver þrá þakin væntingasól er þarfaneisti óska. Okt. 2009 Nr. 28 Hollusta Loforð eru gjafir vina og vona sem varðar tryggðarlíf. Ef rósadýrð og reginhaf rísa, fagnar leyndin. Trúnaður veittur af velvild vegur mikils í raun. Þagnarhæfni og þarfavild eru þýðingarvonir í sárum. Heilindi eru rómur tryggðarþels og trúnaðarvefur hollustu. Að óska og trúa á hyggindi tefur vanmátt. Hollusta græðir hugarhöft og hryggðin fellur í dvala. Trúfesta er tryggðartónn táknrænn og hvetjandi. Okt. 2009 Nr. 29 Happ Lán er lífsgjafi sem hvetur og lofar happ og von. Ef lánstónn örvar löngun fær lífið annan blæ. Lukkuvaki er lýsandi afl og ljósofinn hvötum. Ef góðraöfl gleðja þurfandi er gæðaóskin von. Gæfuóskir láns fá gefið gullslegna orku. Í láni felst logaörvandi lífssjóður auðs. Happavon er hvetjandi og styrkir hamingju og velgengni. Allt lán vísar veg gæfu og verndar frá neyð. Okt. 2009 Nr. 30 Þarfir Þarfir eru óskavonir þess sem þorir væntingar að lýsa. Drauma drífa getu óska áfram án árangurs. Óskir um væntingagetu verma og vonarvissu fær líf. Vonhvetjandi viskulindir vekja upp þrár. Væntingar og vonneistar efla og eru vorhugur þarfa. Þarfasjóður eflist ef þráð er um auðvissu vona. Þrár í raun vegna vona vekja væntingar. Að efla þarfir og þrá vonir þykir óskaörvandi. Okt. 2009   Skrifað af: Jónu Rúnu Kvaran Póstur til Jónu Rúnu ..