Þú ert gestur númer   Gestabók Okkur þykjir vænt um ef þið skrifið í gestabókina og segið ykkar álit á efni síðunnar.

Útvarpsþáttur Jónu Rúnu Kvaran Á nótum vináttunnar Umburðarlyndi Komið þið sæl! Það er undarlegt þetta mannlíf, þegar hugsað er til þess t.d. hvað möguleikar okkar og tækifæri í lífinu eru mismunandi áhugaverð og á annan hátt breytileg. Sumir einstaklingar verða að þola sorg og sút megin© part ævinnar, en aðrir eins og fljóta í gegnum lífið að okkur finnst tiltölulega áfallalaust. En er þetta tilfellið? Er til fólk sem sjaldan eða aldrei lendir í einhvers konar hrakningum í lífi sínu? Varla. Málið er bara að erfiðleikar og hvers konar armæða eru afstæðir þættir okkar annars ágætu tilveru og vel þess virði, að gefa þeim nokkra umhugsun og ígrunda meðal annars, hvernig við getum gert erfiðar aðstæður auðveldari okkur, án þess að verð minni manneskjur af í sjálfs okkar og annarra huga. Það sem einu okkar finnst erfitt, reynist kannski hinu auðveldasta verk að vinna. Eins er að það sem sumum okkar finnast forréttindi að fá að njóta, finnst öðrum okkar ekkert sérstak og jafnvel alls ekki þakkarvert einu sinni. Of mikið meðlæti getur verið galli þegar horft er í mögulega þroskahæfni hvers og eins okkar. Það er nefnilega enginn vandi, að vera yfir sig sæll og ánægður, þegar flestir hlutir ganga eins og í sögu í tækifærum okkar og framkvæmdum. Það krefst engra innri fórna þegar við erum í aðstæðum, sem eru tiltölulega áfallalausar og þarf reyndar engin sérstök ofurmenni til að gangast við eða vinna úr þannig aðstæðum, sem í sjálfu sér gera engar sérstakar kröfur til okkar um skilning, kærleika, umburðarlyndi, stað­festu, þolimæði, vilja og trú. Þvert á móti eru þannig aðstæður mun líklegri til að gera okkur bragðdauf hið innra, vegna ónógs krydds þeirra þátta tilverunnar, sem falla undir þætti eins og vonbrigði, ástvinamissi, brostnar vonir, eignatjón og jafnvel veikindi og annars þess sem vissulega reynir á okkar annars ágætu þolrif. Kannski er ekkert þegar á reynir sálarlega svo ýkja ólíkt hjá hverju og einu okkar. Við erum bara svo mismunandi fljót eða sein að uppgötva fjölbreytilega þætti mannssálarinnar og áhrif þeirra á líf okkar og athafnir. Eins getur vafist fyrir okkur hvernig ber að meðhöndla þá eftir atvikum, sem er ofur eðlilegt sem betur fer. Þetta er þátturinn "Á nótum vináttunnar" og ég heiti sem betur fer Jóna Rúna. Þetta er þátturinn um mig þig og okkar mál heima og heiman. Á þessum stundum sem við erum saman veltum við fyrir okkur einu og öðru sem líklegt er til að vekja áhuga okkar á mikilvægi þess að temja sér jákvæð og undurljúf lífsviðhorf í bland við sterkan vilja, þrautsegju og trú á tilgangsríkt mannlíf í heimi, sem er fjölbreytnin uppmáluð. Við nýtum okkur til framdráttar ungbarnaheimspeki þá, sem ég er talin vera einstaklega áhugaverður málsvari fyrir, að öllum og mun viðameiri spekingum ólöstuðum. Inntak þessarar ágætu og íhaldssömu þátta er að flækja ekki eðlilega hluti, heldur miklu fremur gera það sem okkur er ætlað að þjálfast í til aukins andlegs þroska að tælandi viðfángsefni fyrir fyrirmyndar fólk, eins og okkur. Við erum ýmist á þessum stundum í háalvarlegum vanga­veltum um lífsins gagn og nauðsynjar eða einfaldlega tætum af okkur misgóða brandara öðrum og hátíðlegri spekingum andlegs lífs til mikillar mæðu. Sem sagt látum flest fjúka sem freistar okkar og höfum gaman af um leið og við vonum náttúrlega að hæfni okkar til að brosa í blíðu sem stríðu verði meiri með hverjum þeim deginum, sem Guð af kærleika sínum og náð gefur okkur uppáhöldunum sínum, sem hann hefur svo mikla trú á að hafi áhuga á að auka mannkosti sína, mildi og þakklæti til lífsins. Í kvöld er miklum áfanga náð í málflutningi sem þessum vegna þess, að þið, elskulegu norðanmenn, hafið bæst í hóp hlustanda Aðalstöðvarinnar á allra síðustu dögum og er það verulega ánægju© og þakkarvert. Málið er nefnilega að þessi útvarpsstöð er á margan hátt alveg óvenjuleg og þá helst vegna þess, að hún hefur opnað hug sinn og hjarta fyrir því sem er mannlegt, jákvætt og upplyftandi andlega fyrir venjulegt fólk, sem þráir eitthvað annað en áður hefur staðið öllum opið í öðrum fjölmiðlum og hentar sem betur fer enn þá stórum hópi fólks og nær þannig tilgangi sínum. Við á Aðalstöð­inni förum engar áður hefðbundnar leiðir, nema þær augljóslega þjóni tilgangi sínum og auki möguleika á fjölskrúðugri og elskulegri fjölmiðlun. Eigandi Aðalstöðvarinnar Ólafur Laufdal hefur um árabil farið mjög djarfar og áður óþekktar leiðir innan íslensks skemmtanalífs og náð að byggja upp á tiltölulega stuttum tíma frábæra og spennandi skemmt­anahefð, sem kunnugir segja að jafnist fyllilega á við það sem rís hæðst upp úr að gæðum og glæsileik annars staðar í heiminum. Með því að búa til og stofna Aðal­stöðina hefur Ólafur enn einu sinni gerst braut­riðjandi í þörfum málum sem koma munu alþýðu manna að ómetanlegu gagni. Hann hefur ráðið við hlið sér framúrskarandi hæft fólk á ólíkum sviðum fjölmiðlunar, með útvarpsstjórann snjalla Helga Ríó Pétursson í fararbroddi. Fólk sem allt leggur sig fram um að vera í nánu samstarfi við ykkur ágætu hlustendur og leggur metnað sinn í að gera góða og þarfa dagsskrá með ykkar ábendingum og stuðn­ingi. Saman munum við sigra alla hugsanlega erfið­leika, án þess að gera öðrum og ágætum fjölmiðlum ókleift að vera til. Þeir eiga vissulega líka þörfu hlutverki að gegna, þó öðruvísi sé en sú fjölmiðlun sem Ólafur Laufdal vill gefa líf og aukin umsvif og bersýnilega hefur gert mikla lukku og sannað á stuttri ævi sinni, að hentar sérlega vel öllu venjulegu fólki. Í kvöld eftir þennan spámannlega inngang byrjum við eins og venjulega á stuttum fréttum úr heimi fáran­leikans, síðan koma hefðbundnar fréttir heiman frá mér og mínum. Hugleiðing kvöldsins fjallar um umburðar­lyndi og veitir víst ekki af í öllu stressinu. Eilífðarmálin fá sérstaka umfjöllun og sennilega kemur gesturinn um eða eftir klukkan 11 og verður örugglega forvitnilegt að kynnast áhugaverðum lífskoðunum Sigríðar Lóu Jónsdóttur sálfræðings og forstöðumanns heimilis einhverfra við Trönuhóla og Sæbraut. Við ljúkum svo þessari stund með ljúflingsorðunum góðu fyrir svefninn, ásamt bæninni sem Drottinn gaf okkur öllum " Faðir Vor" og minnumst saman allra þeirra sem minna mega sín í þessari annars ágætu veröld okkar allra. Fréttir úr fáránleikanum Maður nokkur hafði í töluverðan tíma þjáðst ótæplega af ofsalegu ofnæmi, sem ekki virtist réna þrátt fyrir ótal rannsóknir og miklar lyfjagjafir. Þegar hann svo var bókstaflega á barmi örvæntingar einn daginn kom hann við hjá lækninum og sagðist verða að fá raunhæfar skýringar á þessu hörmulega ástandi og jafnframt einhverja lausn líka, annars myndi hann einfaldlega tapa geðheilsunni fljótlega. Læknirinn blaðaði í stórum skýrslubunka um manninn og sagði síðan grafalvarlegur með miklum þunga: " Þetta er augljós­lega bráða ofnæmi sem þú hefur fyrir sjálfum þér." Aumingja manninnum var mjög brugðið og hann sagði: Hvað áttu við maður? Hvað á ég að gera? Ertu viss um að þetta sé rétt greining?" "Já sagði læknirinn spekingslega og það sem við gerum er að koma þér fyrir um tíma á ókunnugum stað og sjáum jafnframt til þess og þú verðir ekki sjálfur á vegi þínum", og brosti um leið lævíslega framan í hrjáðan manninn, sem með það sama fórnaði höndum til himins og sagði alsæll: Ég hef allt sagt að læknar væru frábærir og fundvísir á góðar lausnir, en hvar á ég að vera á meðan á meðferð stendur læknir? Fréttir að heiman. Þá eru það fréttirnar heiman frá mér og mínum og þeirri sorg og gleði sem sambúðinni við mig getur óneitanlega fylgt í nokkuð þolanlegum hlutföllum ef marka má mína eigin frásögn. Ég vona að enginn heima sé að hlusta. Við höfum á undanförnum vikum átt okkur nokkurs konar framhaldssögu, sem tengist þrautafullu bindindi mínu á súkkulaði og þeim hörmulegu afleið­ingum, sem þetta hefur haft á allt mitt líf síðustu vikurnar. Nú er þessu að linna sem betur fer og einfaldlega vegna þess að Nína dóttir mín, sem vissulega hefur ekki farið varhluta af harmakveini mínu las það í einhverju dagblaðanna, að holdmiklar konur væru að komast í tísku og þá sér í lagi hjá strákunum. Hún sagði að þeim hefði loksins skilist það að augljóst fjaðurmagn frjálslega vaxinna stelpna, væri verulegur verðmætur ávinningur fyrir þá, sem augljóslega hefði vinninginn fram yfir títtnefndan tískuvöxt, sem farið hefði um tíma eins og eldur í sinu um hugarheim sætra stráka, sem kærða sig ekki lengur um hörð hrífusköft á rómantískum augnablikum. Þetta er rosalega leiðinlegt fyrir ykkur stelpur, sem hafið verið á gulrótinni síðustu tíu árin eða svo til að halda öllu í góðu gengi. En málið er bara að strákarnir hafa allt verið svo sniðugir á öll mál, hvort sem um hefur verið að ræða sentimetramál eða önnur þjóðþrifamál, á endanum hafa þessar elskur alltaf fundið réttu lausnina, sem betur fer og meira af þessu strákar, þetta er meiriháttar og alveg í samræmi við allar mínar væntingar og hugmyndir um hvað þið eruð rosalega glöggir og annan hátt heillandi. Þetta þýðir náttúrlega, að ég mun að sjálfssögðu í nánustu framtíð taka upp af fullum þunga allt fyrra súkkulaði át, auk þess sem ég mun örugglega bæta mér upp það sem tapast hefur í þessum annars ágætu efnum síðustu vikurnar, með bros á vör og von í hjarta um bjarta framtíð okkar stelpna, sem sjáumst mjög greini­lega hvar sem við komum og hreyfumst auk þess svo sniðuglega. Í framhaldi af þessu langar mig að spila lag sérstaklega fyrir Akureyringa og aðra norðanmenn og ekki síst vegna þess að ég hef verið í tólf ár á leiðinni til ykkar vegna eilífðarmálann og tuttugu ár vegna ferðar sem ég ætlaði mér í sjallann á sínum tíma, en tafðist svolítið á leiðinni og vona náttúr­lega að hægt verði að bæta fljótlega úr hvoru tveggja og þá kemur lagið elskurnar sem heitir" Halló Akureyri. Guð gefi ykkur góða nótt Fara efst á síðu Póstur til Jónu Rúnu ..