Okkur þykjir vænt um ef þið skrifið í gestabókina og segið ykkar álit á efni síðunnar.
Útvarpsþáttur Jónu Rúnu Kvaran
Á nótum vináttunnar
Afbrýðisemi
Eitt og annað hefur verið fréttnæmt á síðustu vikunum
og sumt þess eðlis að vart er hægt að trúa því svo vel
fari. Við sem mikið verðum að sitja heim vegna
eins og annars sem situr okkur hömlur erum kannski
gjarnari á að notfæra okkur þjónustu fjölmiðlanna en
þeir sem hafa óskerta hreyfimöguleika. Á dögunum
heyrði ég sagt frá manni sem er enskur og er í miklu
andlegu öngþveiti þessa daganna vegna þess að umræða
hefur skapast opinberlega um rétt þeirra barna sem
fæðst hafa með tilkomu sæðisgjafa en þessi aumingjans
maður er einn af öflugustu sæðisgjöfum Englands á
þessari öld.
Ef umræðan kemst á það alvarlegt stig
að líkur reyndust á að með lögleiðingu væri hægt að
gera manninn beint eða óbeint ábyrgan fyrir öllum þeim
börnum sem rekja mæti til hans sem sæðisgjafa er hætt
við að hann ætti ekki sjö dagana sem afleiðing af því.
Sannleikurinn er nefnilega sá að á námsárum sínum
hafði þessi maður verið í fjárhagskröggum og verið
bent á að hann væri bæði vel kynjaður og reyndar
nánast hinn fullkomni maður hvar sem við hann var
talað og á hann litið.
Þetta var mikil freisting
fyrir ungann mann sem ekki átti ofan í sig eða á enn
langaði til að mennta sig og verða mikilsvirtur í
samfélaginu svo hann sló til en fylltist græðgi og
seldi sæði sitt um allt England. Nú er þessi elska
orðinn mektarmaður og nokkuð áberandi í þjóðfélaginu
og mannorðið náttúrulega á barmi glötunar ef að
lögunum verður. Ef við látum ímyndunaraflið leika
lausum hala eitt augna blik er ekki fráleitt að sjá
fyrir sér um tvö hundruð manna skrúðgöngu í ungra
manna og kvenna að kvöldlagi ganga hljóðlega en
ákveðin að húsi pabba gamla í leit að uppruna sínum.
Aumingja maðurinn yrði að sættast á
að sinna þeim
öllum miðað við þarfir þeirra ef til kæmi að lögin
yrðu að veruleika. Í dag á þessi áhugaverði fimm
hundruð barna faðir afbrýðisama konu og nokkur
afbrýðisöm börn með henni sem loga af ónotum og
óöryggi um rétt sinn gagnvart þessum börnum sem
maðurinn gaf líf á skóla árum sínum. Hætt er við að
vart þurfi að efast um að geðheilsu mannsins er teflt
í tvísýnu með þessu öllu saman og óvíst hvort nokkur
fengur er í því fyrir börnin fimmhundruð að leita
réttar sín gagnvart honum og kerfinu þó möguleiki
gæfist fyrr eða síðar á slíku.
Viturlegra hefði verið
fyrir blessaðan drenginn að gæta betur að hugsanlegum
afleiðingum af þeirri gullnámu sem leyndist í
kynkirtlum hans á árum áður og leysti allan hans
veraldlega vanda á námsárunum. Á Englandi eru
ýmsar aðra vangaveltur í gangi t.d. er haft eftir
biskup einum hvort ekki væri ráðlagt að leyfa
fjölkvæni ef vera kynni að með því frjálsræði drægi
aftur á móti úr lauslæti og öðrum því sem ýtt getur
undir sjúkdóma og siðleysi með þjóðinni. Ef að þessu
verður er ekki ósennilegt að nokkrir íslenskir
karlmenn og konur tækju hatt sinn og staf í hasti og
færu með næsta togara yfir hafið á vit fjölskrúðugra
ævintýra og fagurra karla og kvenna sem seinna yrði
svo gengið í eina sæng með eða tíu eftir atvikum.
Af mér er það helst að frétta að ég er sögð hrjóta svo
mikið að heimilisfastir hafa fundað stíft undan farið
hvert með öðru í von um að einhver viðunandi lausn
fyndist fyrir vikulokinn á endalausum vökum þeirra af
mínum völdum. Ekki er óvitlaust að skjóta því að
hlustendum að ef þeir óska eftir kostgangar sem hrýtur
er ég til reiðu því hætt er við að þessar fjölskyldu
ráðstefnur séu ekki mér í hag.
Til viðbótar við þessar fréttir af mér hefur heyrst að ef hrotunum ekki
linni, sé ekki óvitlaust að óska eftir aðstoð
heilbrigðisyfirvalda og jafnvel hefur verið talað um
að koma mér fyrir í tjaldstæðinu í Laugadalnum innan
um útlendinga og heimilislausa ketti og þá bara á
nóttunum því¡ég er yndisleg vakandi segja
heimilisfastir. En hvað sem öllum mínum erfiðleikum
líður er örugglega óvitlaust að hlusta á gott lag mér
til uppörvunar eins og svo oft áður.
