Þú ert gestur númer  

Gestabók

Okkur þykjir vænt um ef þið skrifið í gestabókina og segið ykkar álit á efni síðunnar.

























     
Grín og gaman. Höfundur: Jóna Rúna
Rauða hárið

Það er á hreinu að ég er rólega að farast
enda ekkert skrýtið eins og pabbi er búin að láta síðan hann uppgötvaði að hann væri sennilega svona rosalega sviplega að tapa hér og þar eldrauða hárinu. Ég get svo svarið það, að ég varð bara að grípa svona meiriháttar í taumana, þegar tappinn var farinn að ganga með lambhús-hettu innan húss þetta heilu og hálfu tímana og neitaði að láta draga frá gluggunum.

Þetta er ekkert eðlileg móðursýki.
Ég meina á pinninn bágt " já" og þá meina ég " yes". Úff það það er alveg sama hvað sagt er eða gert svo innilega frá hjartanu til að bjarga þessu pakki, það bjargast bara ekki neitt og þá meina ég það er ekki glæta í liðinu. Pælið í því síðan ég af góðmennsku minni sendi pabba til meiriháttar spágellu garga allir hérna í Hrafnaesinu. Glæta eins og spábjallan viti ekki svo innilega hvað gerist í framtíðinni.

Manneskjan sá náttúrlega hár út um allt.
Svona glöggar perur eru gjörsamlega nauðsynlegar á svæðinu. Það er sama og dauði að afneita þessum gellum. Pabbi var búinn að tala stanslaust um þessi níutíu hár sem höfðu greinilega horfið sporlaust. Var guttinn með þráhyggju? Já og þá meina ég sæmilega stórt "yes" nákvæmlega eins og stendur í orðabókinni þessari rauðu ef öllum er sama. Þessi hryllingur var nánast hárlaus og útgrátinn af stressi.

Ég get ábyggilega ekkert próf tekið í vor,
það er á hreinu svo innilega tætt er ég orðin. Við skulum bara athuga það að enginn nema spápían gat reddað njólanum. Það má segja að svona vesen sé alltaf erfiðara fyrir þreytta ættingja en ókunnuga. Þegar hann kom heim byrjað mamma strax að stressa gaurinn. Henni fannst hann greinilega meiriháttar flóttalegur og furðu glenntur.

Hann tilkynnti hátíðlega
að spágeitin hefði sagt að hárið yxi aftur "allstaðar". Hann mætti þakka fyrir að hann breytist ekki bara rólega í sæmilega mjúkt loðdýr, svo rosalegt væri lopaflóðið. Hún sæi ekki betur en toppur, bringa og tær yrðu skógivaxið á næstunni, enda væri rosalegt magn af hárkollum allstaðar í kringum hann. Fæ ég grænar "Já" og þá meina ég grænbláar.

Mamma fékk geðsýkiskast
og sagði að peran hefði svo greinilega gefið í skyn að það væri önnur í spilinu og þess vegna væri hárið að fjúka. Viðhaldið hárreytti hann ábyggilega " allstaðar". Hann skyldi ekki voga sér að reyna að þræta fyrir þetta. Á þetta lið bágt? "Já". "Lendi ég á hæli? Já það er á tæru."

Við skulum bara athuga það,
að þegar ég ráðlagði Jóu vinkonu að senda pabba sinn til sömu spábjöllu, af nákvæmlega sömu ástæðu og gekk allt upp með það sama. Guttinn fór bara sjálfur með sitt hafurtask út í bílskúr og ég veit ekki betur en hnakkahárin hans séu við það að koma heim aftur. Enda hefur gaurinn haft rosalega gott af norðantrekknum og afskiptaleysinu. Spágellan er meiriháttar.

Vonandi verð
ég uppgötvuð fljótlega.

Skrifað af: Jónu Rúnu Kvaran


Póstur til Jónu Rúnu

..