Okkur žykjir vęnt um ef žiš skrifiš ķ gestabókina og segiš ykkar įlit į efni sķšunnar.
Innsęis-speki Jónu Rśnu
Dapurleiki
Af gefnu tilefni getum viš
flest af og til fundiš fyrir einhvers konar glešileysi. Žegar žannig įrar innra meš okkur er hentugt aš finna leiš śt śr depuršinni meš žvķ aš gera eitthvaš sem grķpur huga okkar og sįl föstum tökum og gefur okkur um leiš góšar tilfinningar og heppilegar hugsanir.
Žegar viš erum mįttlķtil og leiš
er jafnframt viturlegt aš viš gefum lķf jįkvęšum samskiptum viš žį sem eru uppörvandi og glašir. Hvers kyns vonbrigši ķ ašstęšum okkar og samskiptum viš ašra eru vitanlega verkefni sem viš žurfum aš vinna śr og leysa af kostgęfni ef mögulegt er. Viš eigum ekki aš lįta vonbrigši draga okkur nišur ķ hyldżpi örvęntingar og ótta viš lķf sem viš erum žrįtt fyrir allt knśin til aš lifa. Meš žó nokkurri fyrirhöfn er hęgt aš temja sér gleši og yl hiš innra ef viš viljum žaš og žrįum slķka lķšan af einlęgni og įkvešni.
Ekkert ķ innra lķfi okkar er ķ raun svo snśiš
eša flókiš aš ekki sé hęgt aš takast į viš žaš meš įkvešnum ašgeršum ef viš viljum og kjósum žaš ķ raun og veru. Tķma- bundin, ókįt afstaša til tilverunnar og fólks er lķkleg til žess aš draga dilk vandręša į eftir sér ef viš žjįlfum okkur ekki ķ aš bregšast rétt viš henni. Žaš er aušvitaš ešlilegt aš heilbrigšir geta oršiš vondaufir um tķma og žį sérstaklega er žeir sjį t.d. öll sķn markmiš fara fyrir lķtiš eša verša fyrir höfnum eša einhvers konar missi.
Öll sammannleg reynsla er margžętt og flókin
auk žess aš tengjast jafnt sorg sem gleši. Eftir žvķ sem viš höfum meiri žekkingu į innra ešli okkar žvķ mun meiri lķkur eru į aš viš getum unniš į dapurleikanum. Best er aš viš įkvešum aš temja okkur gleši og žakklęti viš sem flestar ašstęšur og foršums aš lįta tķmabundin vandręši gera okkur óvķg og leiš. Dapurleiki er ekki óyfirstķganlegt įstand. Žess vegna er mikilvęgt aš viš eflum ķ męšunni nįnast eingöngu žaš atferli og žęr hugsanir sem żta undir tiltrś okkar į betri og réttmętari lķšan. Bjartsżni borgar sig ķ viškvęmum ašstęšum og žį ekki sķst ķ žeim sem okkur žykja glešisnaušar eša óvišunandi um tķma.
Ef vilji er fyrir hendi getum viš stjórnaš
afstöšu okkar til alls žess sem hendir okkur. Įgętt er žvķ og ešlilegt aš viš einsetjum okkur fremur aš velja aš bregšast viš öršugleikum meš tiltrś į tilgang žeirra heldur en aš lįta žį ķ langan tķma gera okkur angurvęr og hljóš. Viš sem viljum getum lķka breytt afstöšu okkar til žess sem viš fįum ekki breytt og gerir okkur vondauf og döpur. Žaš gerum viš t.d. meš žvķ aš vera uppörvandi og jįkęr gagnvart sjįlfum okkur og öšrum, hverjar svo sem ašstęšur okkar eru.
Hyggilegast er aš breyta dapurleika
og lumbru ķ gleši og bjartsżni. Žannig afstaša aušveldar okkur aš njóta žess sem er žaš dżrmętasta sem viš eigum og žaš er lķfiš sjįlft-žrįtt fyrir aš viš gleymum žvķ stundum af ómaklegu tilefni.
