Okkur þykjir vænt um ef þið skrifið í gestabókina og segið ykkar álit á efni síðunnar.
Innsæis-speki Jónu Rúnu
Óvirðing
Við sem höfum verið smáð og vanvirt á auðmýkjandi hátt vitum hvað það er óviðkunnalegt og ósanngjarnt að verða bitbein fávísra athafna og ósmekklegs framferðis.
Lítillækkandi og vanvirðandi afstaða
til annarra er ósæmileg og óréttmæt, alveg sama hver á í hlut. Það er ódrengilegt og vansæmandi að temja sér að gera lítið úr öðrum. Hugsanlega eigum við sem venjum okkur á slíkt framferði í einhverjum örðugleikum með okkur sjálf. Ef svo væri ekki myndum við fremur velja að sýna öðrum tillitsemi og velvilja en óvarkárni og dónaskap.
Best er að hnjóta ekki um þá tálma
í samskiptum sem liggja í ókurteisi og heflunarvanköntum. Lítilsvirðandi athafnir veikja vaxtarbrodda mannúðlegra viðmiða í samskiptum. Það á ekki að efla og ýta undir þannig viðhorf manna á milli. Ágætt er að við íhugum gaumgæfilega hvernig við viljum bregðast hvert við öðru. Viturlegt er líka að við venjum okkur á að vanvirða ekki sjónarmið og kringumstæður þeirra sem við umgöngumst heima og að heiman.
Manngildissjónarmið eru verndandi
í samskiptum af því að þeim fylgir engin tilhneiging til að gera lítið úr annara manna hlut. Við sem virðum manngildi fólks meira en stöðutákn og aðstæður eigum auðvelt með að sýna öðrum virðingu og jáúð. Það er einmitt vegna þess að við horfum frekar á innri verðmæti fólks en ytri aðstæður. Við gerum okkur líka grein fyrir því að við eigum að reyna að gleðja og örva hvert annað frekar en að rífa niður og vanvirða.
Hyggilegt er að við forðumst eftir fremsta megni
að niðurlægja og hrella þá sem treysta okkur og þurfa á okkur að halda. Sama sjónarmið er rétt að hafa í huga gagnvart öðrum og ókunnugum. Einlæg og drengræn sjónarmið í samskiptum eru bætandi fyrir mannlífið en neilæg og öfugsnúin viðmið eru niðurdrepandi og nöturleg.
Við sem viljum efla jásöm samskipti
kjósum að vera þægileg og sanngjörn við aðra. Við höfnum því að vera óprúttin og neigjörn, enda sjáum við ekki sýnilegan tilgang í slíkri framkomu og fasi. Við eigum ekki að auðmýkja eða fyrirlíta hvert annað. Eðlilegt er að við ögum og örvum innra líf okkar á siðfágaðan og einlægan hátt. Það er mannbætandi og jákvætt og þannig innstillt erum við að eflast og þroskast sem manneskjur.
Misvirðing veldur vondepurð og reiði
en hugfágað og prúðmannlegt fas og framkoma virkar göfgandi á hvern þann sem því mætir. Okkur þykir mikið til þess koma þegar við finnum að tekið er tillit til okkar á nærfærinn og jágjarnan hátt. Höfnum því öllum neisömum og lítilsvirðandi viðhorfum í samskiptum. Verum einlæg og ákveðin og eflum þannig framkomu sem örvar jákær og ylrík samskipti. Farsælt er að við sýnum hvert öðru sem oftast virðingu og sóma.
